Zo heel langzaam, zijn we onbewust toch bezig met aftellen kwam ik laatst achter. Zo zei ik tegen Jurjen dat Indonesië het laatste land in Zuidoost Azië is en dat de Gili eilanden bij Lombok onze laatste strand bestemming zal zijn van onze hele reis. Gelukkig hebben we zuidoost Azië wel afgesloten in het mooiste land! Stiekem zijn we al weer aan het fantaseren over een volgende reis/ vakantie en dan willen we zeker een keer terug naar Indonesië.

Na afscheid van Diederik te hebben genomen vliegen Jurjen, ik en de twee Engelse meiden Liz en Laura vanuit Kuala Lumper naar Bali. Aangekomen in Kuta (dit is DE surf plek van Bali) worden we enorm overspoeld door drukte van verkeer in veel te kleine straatjes en prijzen die meer dan het dubbele zijn van wat er in de lonely planet staat van 2010. Dit resulteerde in meerdere malen verhuizen van slaapplek. Want de een was te duur en vies, de ander goedkoop maar een rot matras waardoor we last van de rug kregen enz...Vooral ik moest even wennen na een maand op hele rustige eilanden door gebracht te hebben vond ik het een beetje druk en duur. Gelukkig bleek 's avonds de prijs van het eten nog steeds erg goedkoop en de mensen super vriendelijk. Wat wel weer heel prettig was dat je goed kan stappen in Kuta en nog voor heel weinig ook, want we hadden een club ontdekt die 1 of 2 uur lang gratig drank aanbood!!!!!! Helaas konden we de volgende dag nog niet wennen aan de drukte en hebben we bedacht om een scooter te huren en Bali te gaan verkennen. Dit bleek achteraf de beste beslissing, weg van Kuta en de drukte en het prachtige Bali leren kennen. We hebben de kleine rugtas meegenomen met een paar schone onderbroeken en wat toiletspullen en zijn op pad gegaan. Eerst zijn we naar Ubud gegaan een plaatsje in het midden van Bali. Mooie omgeving, een leuk stadje en geslapen bij een lokale homestay met een heel lief vrouwtje. Vanuit Ubud zijn we de volgende ochtend via vulkanisch landschap richting het noorden gereden waar twee grote schepen voor de kust zijn gezonken en het dus mooi snorkelen en duiken is. Maar om in het noorden te komen moesten we een gebergte door rijden, dit is een prachtig mooie omgeving waar de mensen nog best arm zijn als je dat vergelijkt met het toeristische Kuta. Ook kwamen we onderweg geen enkele andere toerist tegen en waren wij de attractie voor de lokale bevolking. Onderweg gegeten bij een vrouwtje thuis en wat verbaasd ons, hangt er een poster van Texel!!! Het blijkt dat een vriendin van haar op Texel woont. Na de lunch zijn we doorgereden langs de prachtige noordkust naar Tulamben waar een Amerikaans schip voor de kust gezonken is ruim 60 jaar geleden en waar we ook een nachtje geslapen hebben. Een paar km verderop voor de kust van het plaatsje Amed ligt een Japans schip. Bij beide schepen hebben we gesnorkeld. En vooral bij het Japanse schip vonden we het onderwaterleven erg mooi. Het deed mij denken aan de 'snorkels' (tekenfilm serie) met het geschonken schip van kapitein Ortega! Na het snorkelen zijn we door schilderachtige rijstvelden terug gereden naar Kuta. Aangekomen hebben we besloten om weer Kuta uit te vluchten en direct de volgende dag samen met Ricky (OZ), Liz en Laura naar de Gili eilanden af te reizen. Wat een heerlijke eilanden...... Prachtig azuur blauwe zee, super relaxte sfeer en super lieve mensen. We hebben het vertrek dan ook meerdere malen uitgesteld en zijn dan ook acht nachten gebleven.

Java is het eiland waar de meeste mensen wonen van het land. Het land heeft 240 miljoen inwoners waarvan de helft op Java woont. Als je dit leest denk je er kan geen stukje groen over zijn op Java. Maar niets is minder waar. Als je met de trein of scooter door Java reist kom je niet echt wilde natuur tegen zoals jungle, maar wel hele mooie rijstvelden en terrassen die prachtig tegen het vulkanisch gebergte aanliggen. De foto's zijn prachtig, maar doen geen recht aan hoe schilderachtig mooi het hier is. De rijstvelden worden elke dag met de hand door vele boeren bewerkt. Elk rijst sprietje wordt met de hand in de natte velden geplant. Ook het oogsten en om ploegen gebeurd met de hand en zonder paard, ezel of os!

Jurjen en ik zijn ook naar de vulkaan Merapi geweest. Althans de omgeving van deze vulkaan. Je kan namelijk deze vulkaan niet op omdat deze zeer actief is. En dat is afgelopen jaar wel gebleken toen de ergste eruptie plaats vond sinds 1870. Op de foto's kun je wel zien wat een verwoesting hij heeft aangebracht. Een aantal dorpjes bestaat niet meer en er zijn honderden mensen omgekomen. Wij hebben een batik schilderij gekocht van een lokale kunstenaar die 75% van elk verkocht schilderij doneert aan de wederopbouw van een aantal dorpjes bij de vulkaan.

Zelfs na bijna een jaar reizen en veel, heel veel armoede gezien te hebben, raken we niet gewend aan de armoede die er op veel plekken is. En soms is er armoede die je echt niet kan aanzien. Zoals in de hoofdstad van Indonesië. Zo mooi als we het landelijke Indonesië vinden, zo lelijk en vies is Jakarta. De arme mensen leven er echt op de vuilnisbelt, in de stank die wij niet konden verdragen en dit was op een plek waar wij het niet hadden verwacht. Namelijk midden in het (Nederlands) historische gedeelte. Meestal zijn de sloppenwijken namelijk aan de rand van de stad. Er was dan ook maar een historisch gebouw die er goed en onderhouden uitzag, de rest was vies en verwaarloosd, dit vonden we erg jammer, maar de armoede was voor ons het ergst dat we in tijden gezien hadden.

Nu we het sprookjesachtige Indonesië en minder sprookjesachtig Jakarta achter ons laten, verheugen wij ons enorm op het laatste gedeelte van onze reis (Hongkong, Beijing en Zuid- Afrika). Blijf ons dus nog maar even volgen!!!!

Dikke kus ons.