Waar waren we gebleven? Na één van de langste bus ritten uit onze carrière waren we aangekomen in Hanoi. En we zijn blij dat we eerst voor deze kant van Azië en de wereld hebben gekozen. Gelukkig net weg uit Japan en doordat Diederik ons aankomende maand komt opzoeken hebben we gekozen voor een andere route in Azië. Anders hadden we op dit moment naar alle waarschijnlijkheid in het zuiden van Thailand verbleven waar het op dit moment ook een dramatische situatie is... En we moeten even afwachten of we dit stuk van de wereld overslaan over enkele weken, want we hebben geen zin om voor ramptoerist te spelen! Dan hebben we in ieder geval nóg een goede reden om eens terug te keren naar (zuid) Thailand....

Het weer is sowieso een beetje vreemd. We hadden onze reis zo gepland dat we in het droog seizoen in Azië zouden verblijven, maar het weer is hier zo wisselvallig als wat. Een gids vertelde ons afgelopen week dat er 30 jaar geleden in Vietnam ieder jaar gedurende twee maanden bakken met regen uit de lucht viel, maar dat dit tegenwoordig niet meer gebeurd. Een reden hiervan moet volgens deze gids gezocht worden in het feit dat de Vietnamezen weinig bos in hun land heel laten. Of het alleen de Vietnamezen waren is de vraag, want we zijn ook geconfronteerd met de oorlog die hier heeft plaatsgevonden. De bommen die de Amerikanen in dit land naar beneden hebben gegooid hebben plaatselijk ook weinig heel gelaten van het land....

Voor ons waren deze drie weken erg verschillend en hebben ook heel erg verschillende Vietnamezen ontmoet. Over het algemeen zijn de Vietnamezen erg vriendelijk, maar wij zijn in dit land ook tegen de minst vriendelijke mens aangelopen na 8 ½ maand reizen. In ieder land kom je altijd wel iemand tegen die niet vriendelijk is of ons, de toerist, wensen te verneuken met wat dan ook, maar de Vietnamees is hier wat ons betreft Cum Laude in afgestudeerd! Als je ook maar een keer vergeet een prijsafspraak te maken kan je de Sjaak zijn en de hoofdprijs moeten betalen. Of in een reisbureau (als je niet oppast krijg je een ijzeren pijp tegen je hoofd?!?!?! Ja, het is waar!) zijn ze over het algemeen niet behulpzaam tenzij er dollars op tafel komen... En natuurlijk wil je in Nederland een Duitser die de weg vraagt ook nog wel eens de verkeerde kant opsturen, maar ook niet iedereen!!! Nog een feitje die ons niet verbaasde: Van alles landen in zuid oost Azië heeft Vietnam het laagste ratio voor terugkerende toeristen. Iets dat ons niet verbaasde....

Toch hebben we genoten van Vietnam omdat we ook heel veel leuke dingen hebben gedaan en ontzettend leuke Vietnamezen zijn tegengekomen. In dit land rijden ZOVEEEEEEEEL scooters en wat ze erop vervoeren is hilarisch! Van kippen, varkens (een stuk of 5) tot hele gezinnen! Je kan het zo gek niet verzinnen of de Vietnamees neemt het mee op de scooter! En in Saigon staan files, maar dit zijn files met scooters! Je moet er niet aan denken als de scooters worden omgeruild voor auto's, want dan staat Nedeland niet meer op nummer 1 qua files... Wat dat natuurlijk wel weer positief is!

Op het moment dat deze tekst wordt geschreven zitten we op de boot door de Mekong Delta op weg naar Cambodja! We zijn in 3 dagen met een tocht onderweg langs drijvende markten, fruit boerderijen, vis kwekerijen en hebben geslapen bij lokale mensen ergens langs de rivier waar we weer hebben genoten van eigen gemaakte reistewijn met een alcohol percentage van rond de 35%! Het was gezellig kunnen wij melden!

Terug naar het begin. We zijn dus begonnen in het noorden waar we enkele dagen hebben gesleten in Halong Bay. Een gebied in de Chinese zee die bestaat uit honderden (kleine) eilanden van limestone. Op zich prachtig, al zat het weer bij ons niet mee en was het allemaal niet erg leuk gemaakt voor de toerist en vies. Gelukkig hadden we een leuke groep mensen waar we dan ook leuke dagen mee gehad hebben! Na Halong Bay hadden we plannen om koers te zetten naar het hoge noorden van Vietnam, maar door de weersomstandigheden hebben we hier vanaf gezien en zijn we naar het zuiden afgereisd! Na 17 uur hadden we eindelijk de ongeveer 550 km afgelegd tussen Hanoi en het prachtige en authentieke Hoi An! De bussen hier in Vietnam zijn prima slaap bussen al is het wegen netwerk net iets minder!

Hoi An is een stadje waar het lijkt dat de tijd heeft stil gestaan. Langs een rivier staan oude huizen die in een ver verleden door de Fransen zijn neergezet. Deze stad beschikt over vele restaurants en nog meer kleding makers die alles maken wat je te wensen hebt. Of je koopt een schoen van Nike met een Kappa schoenzool?!?!?! Jaja, in namaken zijn de Vietnamezen koning! Tevens nog een scooter gehuurd waarmee we de omgeving hebben verkend ware het niet dat deze er 30 km buiten de stad mee ophield.... Gelukkig na enige tijd weer aan de praat gekregen om rustig terug te rijden naar de stad. Aangekomen in de stad, we hadden niet gezien wat wel wilden zien, gevraagd of we misschien geld terug konden krijgen of een vervangende scooter. Ze wilden ons 25% van het bedrag terug geven, want wij zijn blond... En hier heb ik van een collega van de bazin de mooiste reden gehoord waarom wij gewoon ons geld niet terug moesten vragen! Als volgt: 'She pregnant, she many baby'! Helaas had ik geen condoom bij me, anders had ik die vrouw er eentje kado gedaan....

We vervolgen het schrijven van deze tekst in Cambodja waar we net met de boot de grens zijn gepasseerd! We varen nog steeds over de rivier die steeds breder lijkt te worden en van alle kanten wordt onze boot, met op het dak vier Nederlandse vrouwen, toegezwaaid door de plaatselijke bevolking die ondertussen de was doet of een bad neemt samen met de koeien of ossen! En ondertussen genieten wij van de zon die op onze, ondertussen weer wittig geworden huidje, neer daalt! De laatste tijd hebben we namelijk lekker warm weer gehad, maar heeft de zon niet heel veel geschenen en hebben wij niet lekker aan het strand kunnen bakken. Iets dat we deze week in Cambodja enkele dagen hopelijk wel kunnen gaan doen, we zullen zien!

Na het leuke Hoi An zijn we doorgereisd naar Nha Trang waar we aan het strand wilden gaan bakken wat door het weer niet ging. Dus hebben we koers gezet richting het platteland en de omgeving van het erg leuke Dalat verkend! Hier hebben we weer een scooter gehuurd en getankt bij een tankstation waar de prijs keurig vermeld staat op een bordje! In de stad bezienswaardigheden bezocht als een Crazy House van een architect die zo crazy is als wat en een crazy house heeft gebouwd. Een beetje een crazy house naar wij dachten.... Verder nog een waterval bezocht en de volgende dag twee motoren gehuurd waarmee we samen met gidsen een plattelands tour gedaan hebben. Erg leuk en leerzaam om wat meer over het land te weten te komen en met deze mannen hebben we een bezoek gebracht aan een koffieplantage, champion boerderij (nooit geweten hoe ze die dingen kweekten), bloemenkwekerij met tulpen, rijstenwijn brouwerij en een zijde fabriek. Erg leuk om te zien hoe het proces verloopt van het coconnetje drogen tot aan de oplevering van de zijde! In het verleden werd de zijde rups nog gegeten door de bevolking, maar tegenwoordig wordt dit beestje hoofdzakelijk gevoerd aan de beesten. Wel zijn ze in dit land nog dol op andere delicatessen als rat, slang, krokodil, muis of sprinkhanen. Je moet er maar zin in hebben!

Via het door Russen overheerste Mui Ne, een prachtig surfplekje in Vietnam als er wind staat, zijn we uiteindelijk doorgereisd naar Saigon. Een erg leuke en drukke stad van waaruit we een bezoek hebben gebracht aan de Cu Chi tunnels. Dit is een tunnel systeem die bestaat uit meer dan 300 km aan tunnel. De oorspronkelijk grote van deze tunnels zijn 50-70 cm en voor toeristen hebben ze een aantal tunnels een stukje groter gemaakt. Als je last hebt van claustrofobie zoals ik zou ik ook deze, iets grotere tunnels nog niet aanraden. Na twee meter was ik er wel klaar mee en ben maar weer naar boven gegaan. In dit gebied waren vele boobytraps geplaatst tegen de Amerikanen en die zijn hier nog allemaal te zien. Ik moet zeggen dat die Vietnamezen erg inventief waren! Ook heb ik nog een schot gelost met een AK-47 en ik moet zeggen, pff, wat een kracht komt daar vanaf!

Nu zitten we dus alweer op de boot in Cambodja, ga ik nog even van genieten van zon en uitzicht én hopen we vandaag aan te komen in de hoofdstad Phnom Phen. Hier gaan we een bezoek brengen aan een museum en een gebied waar wordt uitgelegd wat voor malloten deze wereldbol al heeft voortgebracht. We gaan leren over de geschiedenis van dit land en de Kmer Rouge onder leiding van Pol Pot. En wij hebben al van vele mensen die dit gezien hebben gehoord dat je er zeker niet vrolijk van gaat worden. Wij zakken daarna af naar het zuiden en hopen weer vrolijk te worden van het Cambodjaanse strand, én de zon!

Dikke kus!