Lieve leesteraars!

Na te zijn vertrokken van het prachtige vliegveld Haneda in Tokyo kwamen we na een nachtvlucht meer dan gebroken aan op het prachtige vliegveld van Singapore. Positief was echter dat de temperatuur met ongeveer 33 graden was gestegen!!! Snel naar het hostel, lange broek uit, bedje in, bedje uit, korte broek aan (!!!) en wat van de stad zien! Singapore is, net als Japan, een schoon land die ons, om eerlijk te zijn, niet echt kan boeien. Wel zijn we op het meest zuidelijke puntje van het vaste land van Azië geweest, op Sentosa Island (toch apart dat een eiland het meest zuidelijke puntje van het vaste land kan zijn, maar goed....). Sentosa Island is in ieder geval een eilandje onder Singapore waar een pretpark op ligt. Verder hebben we een bezoekje gebracht aan little India en wat van het stadscentrum gezien. 's middags zeiknat geregend toen het water met bakken uit de lucht kwam. Best lekker eigenlijk! Na twee dagen zat Singapore er weer op en zijn we in de avond naar Bangkok gevlogen. Maar eerst moesten we onze tas ophalen in het hostel en maakten we direct kennis met een andere kant van Azie. Hetty had haar schoenen in de slaapkamer laten staan en toen ze ze 's middags aan wilde trekken waren ze verdwenen..... En natuurlijk had niemand iets gezien! Beetje jammer, maar voortaan toch nog iets beter op de spullen letten.

Zoals gezegd vlogen we naar Bangkok wat voor Hetty dan weer erg positief was. In deze stad kan er namelijk meer dan voortreffelijk worden geshopt en na tien dagen windowshoppen in het veel te dure Japan heeft ze voor 5 euries weer een paar prachtige schoentjes gescoord op de grootste markt van Bangkok; de Chatuchak markt. En ja, deze is echt MEGA! Duizenden stalletjes met van alles en nog wat en het ene nog nepper dan het ander, maar dat doet niet ter zake. En shoppen voor een vrouw is voor een man te vergelijken met een koud biertje; je hebt er gewoon altijd zin in! En vooral na een dag wandelen en zweten in een temperatuur van + 36 graden (ja, het was ERG warm in Bangkok)! We genieten al weer volop van Azië en worden ook blij als we 's nachts veilig uit de taxi stappen van de broer van Michael Schumacher. Het is ook raadzaam alleen 's nachts een taxi te nemen, want overdag staat de bedoeling hier volledig vast.

We zijn net vertrokken uit Bangkok, maar over 7 weken zullen we terug zijn in deze stad, want dan komt Diederik ons opzoeken!!!! Wij beginnen eerst aan een rondje Laos, Vietnam en Cambodja! Op het moment van schrijven zitten we in een nachttrein naar Chiang Mai, een stad in het noorden van Thailand. Deze trein is net even wat anders dan de bullettrain in Japan. Die vloog met ruim 300 km/h hobbelloos door het land en deze trein hobbelt met vele hobbels in een rustig tempo naar het noorden! Maar we zitten met 3 personen in een 4-persoons slaapcoupé dus dat is weer dikke prima, want voor ons hopelijk even geen nachtbussen of vluchten meer.... De stad Chiang Mai gaan we in twee dagen gaan bekijken, want volgende week moeten we in Laos zijn waar we iets te geks gaan doen en wel de Gibbon Experience! Drie dagen leven als een aap! Slapen in een boomhut op 40 meter boven de grond en je in de jungle verplaatsen door van boom naar boom te slingeren met behulp van een zip-line! Maar eerst dus naar Chiang Mai waar we nog verslag van zullen doen.

We nemen even een sprong in de tijd. Er zijn weer 2 weken verstreken en we hebben prachtige dingen meegemaakt! Hierboven schreef ik nog dat wij voorlopig hopelijk geen gebruik meer zouden gaan maken van nachtbussen. Helaas, op dit moment zitten we in een busrit van maar liefst 24 uur.... De afstand is vanaf Vientiene in Laos naar Hanoi in Vietnam. Al is de afstand niet bijzonder groot, met het wegen netwerk hier ben je wel even onderweg! Om over de gang van zaken maar te zwijgen. Op het busstation in Laos is het een grote chaos en de ene chauffeur timmert een andere chauffeur het liefst de hersens in en een andere chauffeur scheurt vol gas over het bus terrein en iedereen moet maar aan de kant springen (en dit terwijl de mensen in Laos over het algemeen erg relaxed zijn). Wij kijken het met hilariteit aan! De bus waar we in zitten is gelukkig een slaapbus, Je ziet op plaatjes als je de bus boekt een matras, maar in de bus zitten stoelen die bijna helemaal plat kunnen en gemaakt zijn op de been lengte van de gemiddelde aziaat. Voor de gemiddelde Nederlander dus al snel te klein! Maar goed, we liggen prima in de bus al was het ook bijna letterlijk vechten om je beloofde plekkie te krijgen. De bus wordt weer volgestampt door de chauffeur om wat extra 'zwart' geld te bemachtigen en daardoor ligt het gangpad ook stampvol! Niet alleen met mensen, maar ook pakken rijst en waspoeder.....

Terug naar de Gibbon Experience in Laos! Lang geleden bestond dit land voor een groot gedeelte uit jungle waar het voor dieren prettig leven was. Tegenwoordig is er van de 75% bebossing nog maar 10% over. In het verleden verdiende de lokale bevolking geld met het kappen van bos, tegenwoordig wordt het geld onder andere verdiend met behulp van de Gibbon Experience in het Bokeo Nam Kan National Park. Geld wat de toerist voor deze 3-daagse jungle tour spendeert vloeit terug naar de lokale bevolking en daar krijg je ook nog iets geweldig voor terug. Wij slapen deze dagen in een (privé) boomhut met prachtig uitzicht op ongeveer 40 meter boven de grond die volledig is voorzien van een kleine 'keuken', douche en toilet! In de omgeving van onze boomhut zijn er meerdere beschikbaar voor vijf tot acht personen op ongeveer tien tot dertig minuten lopen/ziplinen! Verplaatsen in de jungle doen wij door de benenwagen te nemen en door, met een harnas om je lichaam, aan een kabel afstanden tot ruim 400 meter te overbruggen! Deze zogenoemde 'ziplines' slingeren je van punt naar punt over de jungle heen! En ook met behulp van deze zipline kom je in en vertrek je uit je boomhut! Prachtig, vooral in de ochtend als de wolken uit de jungle opstijgen. Slapen doen we dus in de boomhut op een matras en in een grote klamboe. Op het moment dat de zon ondergaat ontwaakt menig dier en dat is te horen ook! Als je in de klamboe ligt en probeert te slapen hoor je constant beestjes (naar later blijkt waarschijnlijk een soort eekhoorn en een soort kat die van boom naar boom springt) die in onze keuken wat restjes eten proberen te scoren.... Als het de tweede nacht begint te regenen en later ook te onweren voel je je toch even onprettig en begin je toch te tellen hoever de bliksem en onweer weg is. Want je wil niet in een boomhut liggen en geroosterd worden door een bliksemflits! Het waren interessante nachten kunnen wij vertellen.... 's Morgens wordt je vroeg ontwaakt door de Gibbon aap die in dit gebied leeft. In de vroege ochtend doen deze apen samen aan muziekles en dit laten ze ons dan ook horen. Wij gaan 's morgens op speurtocht om enkele apen te spotten. De eerste dag is dit helaas niet gelukt, maar de tweede dag was het wel raak. Op zeer grote afstand een mannetje en een vrouwtje Gibbon zien slingeren van boom naar boom! Toch leuk om gezien te hebben al was voor ons toch echt de lol om door de jungle te slingeren m.b.v. de vele ziplines!

Na de Gibbon experience hebben we nog genoten van het prachtige stadje Luang Prabang aan de Mekong rivier. In deze stad wonen nog vele monniken en staan mooie tempels. Voordat we in deze stad arriveerden hadden we weer de grootste moeite om in een bus te komen. We hadden ons bus ticket al geboekt voordat we aan de Gibbon experience begonnen bij een reisbureau. De dame van het reisbureau was echter vergeten (?!?!?!) om het ticket daadwerkelijk te boeken bij de busmaatschappij. En dan kan je lullen als brugman, op je tenen staan, schreeuwen, boos worden, maar dat heeft allemaal geen zin. Je wilt gewoon zo snel mogelijk weg uit dat grens dorpje met 1 straat en de bus in! De dame was ook niet aan het werk in haar office toen wij terug kwamen van onze tour. Na veel geregel met haar collega's (die het allemaal geen ene moer kan schelen) kreeg ik een telefoon in de handen gedrukt en heb ik met die vrouw toch kunnen regelen dat we 's avonds in die bus konden. Hoe weten we nog steeds niet (er was al vele toeristen verteld dat de bus vol was en er gaat maar 1 per dag), maar uiteindelijk stond meneer Oet met zijn tuktuk voor onze neus en hij heeft ons naar de bus gebracht waar er voor ons twee plekken vrij waren! Helemaal gelukkig (niet alleen wij, maar iedereen in de bus) vertrok de bus uiteindelijk met ruim een uur vertraging..... En gelukkig zijn we goed aangekomen ondanks het feit dat de rem schijven van de bus soms even gekoeld moesten worden met de brandblusser:)!

Na Luang Prabang hebben we in Laos nog het stadje/dorpje Vang Vieng aangedaan. Dit plaatsje ligt aan een rivier omgeven door limestone rotsen en hier hebben ze een slimme manier gevonden om toeristen te trekken en geld te verdienen. Je kan hier namelijk 'tuben' op de rivier. Op een traktor-/busband vaar je over de rivier, maar het mooie is is dat je onderweg kan stoppen bij kroegen die ze hebben aangelegd! In deze kroegen kan je voor zeer weinig geld heel dronken worden! Buckets (emmers) met de drank die je wenst voor heel weinig geld! Een en al attractie met housemuziek, glijbanen de rivier in, modder volleybal, modder touwtrek en swings aan een touw van wel 10 meter hoog! Het zal je niet verbazen dat in deze omgeving ieder jaar iemand omkomt.......... Maar: wij hebben het er heelhuids vanaf gebracht, want je komt ook regelmatig iemand tegen met de nodige verwondingen. 's Avonds kan je in het dorp, na een dagje tuben, met het bord op schoot eten en genieten van een aflevering Friends of Family Guy.

Wij hebben het in ieder geval nog steeds erg naar onze zin en denken soms na hoe gek het is dat we pas ruim drie weken geleden wegvlogen uit Tokyo waar het nu een groot drama is....Nu zitten we in Hoi An in centraal Vietnam nadat we afgelopen week hebben genoten van het vele getoeter van de vele scooters en auto's in Hanoi, natgeregend zijn in Halong Bay en wederom een slaapnachtbus gepakt hebben richting de zon! Want deze is in noord Vietnam rond deze tijd van het jaar moeilijk te vinden.... In Hoi An is een of ander internationaal festival waar we vanavond kennis mee gaan maken. Hierover binnenkort bericht!

Tam Biet, uut Vietnam!!!