Vandaag de wekker vroeg af, om 05.45 uur om precies te zijn. Er stond ons weer een busrit te wachten naar een nieuwe bestemming; Uyuni. Aangekomen op het bus station was alles dik in orde en we vertrokken ook nog eens op tijd, precies 07.00 uur, voor een memorabele rit... Om dit tijdstip denk je nog lekker eventjes de ogen te sluiten in de bus, maar helaas. In eerste instantie kwam er een vreemd geluid uit een tas, op de grond, van een passagier naast ons. Er kwam gekakel uit! Eerst denk je, dat gekakel zal wel uit de laadruimte beneden komen, maar na onderzoek bleek onze buurvrouw toch echt kippen te vervoeren in een boodschappen tas! Gelukkig kakelt een kip niet aan één stuk door, dus dan toch maar even lekker de ogen sluiten. Na enkele minuten werden we echter wakker geschud en wel door de plaatselijke DJ die met ons mee reed en zijn eigen ghetto blaster had meegebracht.... Hij mixte heerlijke regionale plaatjes aan elkaar samen met oude klassiekers van o.a. De Backstreet Boys.... Het was om 07.07 uur dus al groot feest in de bus! Dit ging ongeveer 3,5 uur door totdat we in Potosi, de hoogste stad ter wereld, aankwamen waar we over moesten stappen op een bus naar Uyuni! Eerst heel snel naar het toilet aangezien deze niet bestond in onze bus, en dan duurt 3,5 uur toch best lang...

De busrit van Potosi naar Unyuni was er een om in te lijsten! Vijf uur lang over onverharde slinger wegen van het hooggebergte van de Andes. Een prachtige omgeving! Daarnaast is het hilarisch om te zien dat een bus in Bolivia pas vol is als ie echt vol is. Toen we vertrokken uit Potosi was ieder plekje bezet, toen we aankwamen in Uyuni was iedere vierkante meter bezet... Onderweg stopt de bus vaak om mensen op te pikken die mee willen, dit betekent een voordeel voor de chauffeur, want het geld dat ie met deze ritjes verdient kan ie in zijn eigen zak stoppen! Voor de chauffeur een voordeel, voor Hetty, die dit keer in het midden zat, een nadeel! Een grote, niet gewassen, Boliviaanse kont naast je neus is niet altijd even prettig....De busrit was al met al prachtig en een om niet snel te vergeten! Aangekomen in Uyuni hebben we snel een hostel geregeld om vervolgens een 3-daagse tour te regelen over de Salar de Uyuni, met een oppervlakte van 12.000 m2 de grootste zoutvlakte ter wereld! En dat was de dinsdag...!

Tot zover Jurjen, nu Hetty, voor een gedeelte, we zitten al 5 uur aan een bar in La Paz, het regent pijpen stelen en er moet nog een stuk getypt worden....Sat delen we dan maar...

Op woendagochtend vertrokken we na een heerlijke koude douche, zonder onze haren te wassen naar de zoutvlakte (dit ligt op 3660 meter). Het was geweldig om te zien hoe het uitzicht van een vlakte oneindig kan zijn....

We hebben een vulkaan bezocht en mummies gezien die op een bepaalde manier geconserveerd werden. Er zijn ook vele eilanden (de zoutvlakte was eeuwen geleden een oceaan) en een daarvan hebben we bezocht. Er stonden vele cactusssen en een daarvan was 9 meter hoog. De hoogste was 12 meter, maar is een paar jaar geleden omgevallen. Na het bezoek aan het eiland hebben we funny pictures gemaakt en zijn we naar ons hotel gegaan. Dit hotel is gemaakt van zout. De muren en tafels zijn gemaakt van blokken zout. (geen douche)

Donderdag vertrokken om 7.30 uur voor een lange dag in de auto. Er moesten behoorloijk wat kilometers afgelegd worden om onze volgende slaapplek te bereiken, Huallajara town op 4300 meter. Voordat we deze plek bereikten hebben we veel lagoons gezien en de semi active Ollague vulkaan op 5680 meter. Zoals gezegd slingerde route langs vele lagoons, waaronder de Canapa lagoon en de stinky lagoon waar we veel flamingo's hebben gezien. Aan het einde van de dag reden we door de Siloli desert, waar we onder andere de Stone tree en ander oude lava stenen hebben gezien. De dag einigde bij de Red lagoon (colerada lagoon), deze zouden we de volgende dag nog beter kunnen bewonderen. Hier hebben we overnacht in een hostel op 4300 meter, voor ons het koudste hostel ooit!!! Waar we elkaar lekker warm hebben gehouden, want we kregen een prive kamer!! En weer geen douche!!!

Op vrijdag moesten we om 4.45 uur op om, om 5.00 uur te vertrekken naar de Sol de Manana, hier bevinden zich de gijsers. Heel koud (een paar graden onder nul en een ontzettende straffe wind), maar ontzettend mooi. We konden zelfs door een van de gijsers springen, je stonk na de tijd alleen naar rotte eieren!!!! Daarna konden we gelukkig een bad nemen in de hot springs. Deze waren een graad of 35, daarbuiten was het maar een paar graden boven nul. Dus voor en na de tijd was het rennen om er in en uit te komen en weer warm te worden....... Na heerlijk in de hot springs gedobberd te hebben, en een heerlijk ontbijt zijn we doorgereden naar Salvador Dali Rocks. Dit zijn bergen met kleine bergen waarvan men denk dat Salvador Dali ze heeft gebruikt bij zijn schilderingen! Vervolgens vol gas door naar het einde van de weg van onze trip, de lagoon verde en de Licancabue Vulkaan (5960 mtr.). Vandaaruit zijn we doorgereden naar de Chileense grens waar we een Ierse medereiger uit de auto hebben gezet. Vervolgens hebben wij koers gezet richting Uyuni. Onderweg hebben we nog eens de Red Lagoon gezien (van de andere kant) en de Valley of Rocks bekeken. Dit is zijn een aantal rotsen van Lava die lang geleden zijn ontstaan! Om 18.30 uur kwamen we aan in Uyuini, snel een pizza gegeten, onze zwemspullen in de kofferbak van de auto laten liggen (STOM!!!) en in de bus gesprongen naar La Paz. Heerlijk 7 uur hobbelen en daarna nog 4 uur over een verharde weg....

Vanmorgen dus weer gebroken aangekomen, maar eindelijk weer lekker kunnen douchen! Nu zitten we dus alweer in een 6-tal uur in de ierse pub in La Paz, we genieten van wat drankjes in het mooi La Pazen eten, weer s wat anders dan rijst!!! HettY heeft veel dure wijn gehad, heerlijk eten, mojoto, Tequilla (omdat we hier al zo lang zitten van t huis!), cerveca, lasagne en cordon bleu voor wel 25 euries! Niet slecht naar wij dachten!Tot maandag blijven we in La Paz, dan naar Isla del Sol in het Lake Titicaca waar we wat wandelingen maken en blijven slapen...! Maar nu eerst de borrel op en door de regen noar hoeze!!!

Tot zover!

Dikke Kus!

Nosotros!